معرفی
به ساخت مجسمه‌هایی با فرم‌های حیوانی از ورقه‌ی فولادی، در حالتی که نمودی آیینی و مذهبی داشته باشند علامت سازی گفته می‌شود. بیشترین کاربرد آن معمولا در تزيينات عَلَم های عاشورايی است. برای تولید علامت به صورت سنتی، ورقه‌های آهنی را مطابق با طرحی که در دست ساخت است برش داده و بر روی آتشی که با ذغال چوب تهیه شده حرارت داده می‌شوند. البته امروزه بیشتر از کوره‌های آهنگری یا کپسول هواگاز ( کپسول گاز اکسیژن با فشار هوا ) برای گداختن فولاد استفاده می‌شود که در این حالت رنگ مجسمه ته رنگ نارنجی پیدا می‌کند. در روش گداختن با ذغال، فولاد دوام بیشتری خواهد داشت. پس از گداختن با چکش بر روی آن کوبیده تا فرم بگیرد. یک علامت معمولا از سه یا چهار قطعه ساخته و به هم جوش داده می‌شود. در مرحله‌ی آخر هم که مانند همه‌ی محصولات فلزی دیگر کار پرداخت انجام می‌شود. علامت‌ها معمولا با تکنیک مشبک، طلاکوب و یا نقره کوب تزیین می‌شوند. امروزه علاوه بر كاربرد آيينی، اين فرم‌ها در ميان طراحان دكوراسيون داخلی طرفداران بسياری دارند و از آن‌ها در تزيينات منازل، فروشگاه‌ها، هتل‌ها و … استفاده می‌شود.
برای ثبت نقد و بررسی وارد حساب کاربری خود شوید.