اقدام به طلاق توافقی

طلاق توافقی یکی از پرکاربردترین شیوه‌های پایان دادن به زندگی مشترک در نظام حقوقی ایران است. در این روش، زن و شوهر با توافق و رضایت متقابل تصمیم می‌گیرند که بدون دعوا و کشمکش حقوقی از یکدیگر جدا شوند. برخلاف طلاق‌های یک‌طرفه که معمولاً با روندی طولانی، جلسات متعدد دادگاه و درگیری‌های فراوان همراه است، طلاق توافقی مسیر ساده‌تر، کوتاه‌تر و کم‌تنش‌تری دارد. در این مقاله تلاش می‌کنیم به‌طور جامع شرایط، مراحل و نکات مهم اقدام به طلاق توافقی را بررسی کنیم.

تعریف طلاق توافقی

طلاق توافقی به حالتی گفته می‌شود که زن و مرد در خصوص اصل طلاق و تمام مسائل مربوط به آن از جمله مهریه، نفقه، حضانت فرزندان، ملاقات، جهیزیه و سایر حقوق مالی و غیرمالی به توافق برسند. بنابراین دادگاه تنها نقش تأییدکننده و صادرکننده گواهی عدم امکان سازش را ایفا می‌کند و عملاً اختلافی برای قضاوت باقی نمی‌ماند.

شرایط اقدام به طلاق توافقی

برای اینکه زوجین بتوانند از طریق طلاق توافقی اقدام کنند، لازم است چند شرط اساسی رعایت شود:

1. توافق کامل دو طرف: زن و مرد باید بر سر تمامی مسائل زندگی مشترک توافق داشته باشند. اگر حتی در یکی از موضوعات اختلاف باقی بماند، طلاق توافقی ممکن نیست.
2. حضور هر دو نفر: حضور زوجین یا وکلای رسمی آن‌ها در مراحل دادگاه و مشاوره الزامی است.
3. مشاوره اجباری: طبق قانون حمایت خانواده، زوجین باید پیش از صدور حکم طلاق در جلسات مشاوره خانواده شرکت کنند. این جلسات به‌منظور بررسی امکان سازش مجدد برگزار می‌شود.
4. تنظیم توافق‌نامه کتبی: زوجین باید توافقات خود را به‌صورت کتبی تنظیم کرده و به دادگاه ارائه دهند.

مراحل اقدام به طلاق توافقی

روند طلاق توافقی معمولاً کوتاه‌تر از سایر انواع طلاق است اما همچنان نیازمند طی مراحلی مشخص است:

1. ثبت درخواست در دفاتر خدمات الکترونیک قضایی: نخستین قدم، ثبت دادخواست طلاق توافقی از سوی زوجین یا وکلای آن‌ها در سامانه ثنا و دفاتر خدمات قضایی است.
2. ارجاع به دادگاه خانواده: پس از ثبت دادخواست، پرونده به شعبه مربوط در دادگاه خانواده ارجاع داده می‌شود.
3. ارجاع به مراکز مشاوره خانواده: دادگاه زوجین را به مشاوره اجباری معرفی می‌کند. مشاور تلاش می‌کند تا در صورت امکان مانع جدایی شود. اگر نتیجه جلسات عدم سازش باشد، گزارشی به دادگاه ارائه خواهد شد.
4. تنظیم توافق‌نامه: زوجین درباره مهریه، جهیزیه، حضانت فرزندان، حق ملاقات و سایر موارد توافق خود را مکتوب و امضا می‌کنند.
5. صدور گواهی عدم امکان سازش: دادگاه پس از بررسی اسناد و توافقات، گواهی عدم امکان سازش را صادر می‌کند.
6. ثبت طلاق در دفترخانه: در نهایت زوجین باید با در دست داشتن گواهی صادرشده به دفترخانه رسمی طلاق مراجعه کرده و صیغه طلاق جاری و در دفتر ثبت شود.

مسائل مهم در طلاق توافقی

در طلاق توافقی، چند موضوع کلیدی وجود دارد که باید با دقت بیشتری به آن‌ها پرداخته شود:

• مهریه: زن می‌تواند تمام مهریه را دریافت کند، بخشی از آن را ببخشد یا به‌طور کامل صرف‌نظر کند. این موضوع به توافق طرفین بستگی دارد.
• نفقه و اجرت‌المثل: زوجین می‌توانند درباره پرداخت یا بخشش نفقه و اجرت‌المثل نیز تصمیم بگیرند.
• حضانت فرزندان: معمولاً حضانت کودکان زیر ۷ سال با مادر است، اما در طلاق توافقی والدین می‌توانند درباره حضانت، نحوه ملاقات و حتی مخارج کودک توافق کنند.
• جهیزیه: تکلیف جهیزیه نیز باید مشخص شود؛ معمولاً بازگشت آن به زن صورت می‌گیرد.
• حق ملاقات: برای والدینی که حضانت با آن‌ها نیست، زمان و مکان ملاقات باید تعیین گردد.

جمع‌بندی

اقدام به طلاق توافقی راهی سریع‌تر و کم‌هزینه‌تر برای پایان دادن به زندگی مشترک است. با این حال، ضرورت دارد زوجین پیش از تصمیم قطعی، از مشاوره حقوقی و روانشناسی بهره ببرند تا مطمئن شوند انتخاب آن‌ها به نفع خودشان و فرزندانشان است. اگرچه طلاق توافقی از بسیاری از تنش‌های حقوقی و عاطفی می‌کاهد، اما همچنان باید با آگاهی کامل و دقت در تنظیم توافق‌نامه اجرا شود تا حقوق هیچ‌یک از طرفین تضییع نگردد.