ساخت گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی یک روش نوین و بسیار کارآمد برای تولید این میوه محبوب است که به دلیل مزایایی چون مصرف بهینه آب، افزایش عملکرد در واحد سطح و کنترل دقیق شرایط محیطی، در مناطق مختلف از جمله بوکان مورد توجه قرار گرفته است. این سیستم کشت بدون خاک، ریشه گیاه را در تماس مستقیم با محلول مغذی حاوی تمام عناصر مورد نیاز قرار می‌دهد و امکان برداشت محصول در تمام فصول سال را فراهم می‌آورد. از ویژگی‌های بارز این روش می‌توان به کاهش چشمگیر آفات و بیماری‌های ناشی از خاک، حذف علف‌های هرز و بهبود کیفیت میوه تولیدی اشاره کرد. مزایای اقتصادی و زیست‌محیطی این تکنیک، آن را به گزینه‌ای مطلوب برای کشاورزی مدرن تبدیل کرده است. در ادامه، جنبه‌های مختلف راه‌اندازی این نوع گلخانه مورد بررسی دقیق قرار می‌گیرد تا دید جامعی از این روش کسب کنید.

ساخت گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی در بوکان

رویای کشاورزی پربازده و هوشمند را در قلب اقلیم‌های متفاوت محقق کنید.

مقدمه: چرا کشت توت فرنگی هیدروپونیک یک انقلاب است؟

کشاورزی مدرن، دیگر محدود به زمین‌های سنتی و شرایط جوی غیرقابل کنترل نیست. امروز، تکنولوژی‌های پیشرفته مانند هیدروپونیک، امکان تولید محصولات کشاورزی با بالاترین کیفیت و در کمترین فضای ممکن را فراهم کرده‌اند. در میان محصولات مختلف، توت فرنگی به دلیل ارزش اقتصادی بالا و تقاضای دائمی در بازار، یکی از بهترین گزینه‌ها برای این نوع کشت محسوب می‌شود. ساخت گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی انقلابی در این صنعت ایجاد کرده است، زیرا اجازه می‌دهد تا تولید به صورت عمودی و چند طبقه صورت گیرد، که نتیجه آن افزایش چشمگیر عملکرد در واحد سطح نسبت به کشت سنتی است.

مزیت اصلی در سیستم‌های هیدروپونیک، کنترل کامل بر مواد مغذی و آب مصرفی است که به طور مستقیم بر سلامت گیاه و کیفیت میوه تأثیر می‌گذارد. در مناطقی مانند بوکان که ممکن است منابع آب محدود باشد یا شرایط خاک برای کشت مطلوب نباشد، ساخت گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی یک راه‌حل حیاتی برای توسعه کشاورزی پایدار است. با این روش، می‌توان توت فرنگی را در تمام طول سال و خارج از فصل سنتی برداشت کرد و به این ترتیب، سهم قابل توجهی از بازار را به خود اختصاص داد. این تکنیک نه تنها بهره‌وری را بالا می‌برد، بلکه مصرف آب را تا ۹۰٪ کاهش می‌دهد و نیاز به آفت‌کش‌ها و علف‌کش‌ها را به حداقل می‌رساند.

۱. ارزیابی اولیه و انتخاب سیستم مناسب برای کشت هیدروپونیک توت فرنگی

پیش از هر اقدامی برای ساخت گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی، مرحله ارزیابی اولیه و برنامه‌ریزی دقیق بسیار حیاتی است. این مرحله شامل بررسی عواملی مانند اقلیم محلی، دسترسی به منابع آب و برق، و برآورد هزینه اولیه و بازگشت سرمایه است. در مناطقی با فصول سردتر یا گرمای شدید، مانند برخی نواحی اطراف بوکان، نیاز به سازه‌های گلخانه‌ای با پوشش مقاوم‌تر و سیستم‌های کنترل دما و رطوبت پیشرفته‌تر است. انتخاب محل مناسب که دارای نور کافی و دسترسی آسان برای حمل و نقل باشد، اولین قدم فیزیکی است.

مهم‌ترین تصمیم در این مرحله، انتخاب نوع سیستم هیدروپونیک است. چندین سیستم رایج برای کشت توت فرنگی وجود دارد که هر کدام مزایا و محدودیت‌های خاص خود را دارند:

سیستم NFT (تکنیک لایه نازک غذایی): این سیستم رایج‌ترین روش برای توت فرنگی است. در این روش، محلول غذایی به صورت یک لایه نازک و مداوم در کانال‌های کشت جریان دارد. نیاز به پمپ‌ها و گردش مداوم مایع مغذی از ویژگی‌های آن است.

سیستم قطره‌ای (Drip System): این سیستم در کشت توت فرنگی در کیسه‌های بستر یا گلدان‌های پرشده از کوکوپیت یا پرلیت استفاده می‌شود. محلول غذایی به صورت قطره‌ای و زمان‌بندی شده به ریشه می‌رسد. این سیستم انعطاف‌پذیری بالایی دارد و مدیریت بیماری‌های ریشه‌ای در آن آسان‌تر است.

سیستم‌های عمودی (Vertical Hydroponics): این روش برای به حداکثر رساندن بهره‌وری در فضای محدود و بهینه‌سازی استفاده از نور گلخانه بسیار مناسب است، هرچند که پیچیدگی‌های بیشتری در مدیریت نور و تهویه دارد.

انتخاب بستر کشت مناسب، نظیر پشم سنگ یا کوکوپیت، نیز بخش مهمی از برنامه‌ریزی است. در نهایت، توجه به تراکم کشت استاندارد و طراحی مسیرهای دسترسی برای نگهداری و برداشت، زیربنای یک پروژه موفق در ساخت گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی را تشکیل می‌دهد.

برای دسترسی به خدمات تخصصی و مشاهده نمونه‌های بیشتر، پروفایل ما را دنبال کنید.

۲. طراحی و ساخت سازه گلخانه: اصول مهندسی و پوشش مناسب

طراحی سازه گلخانه برای ساخت گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی باید با در نظر گرفتن نوع سیستم کشت و شرایط آب و هوایی منطقه انجام شود. یک سازه محکم و استاندارد، از گیاهان در برابر عوامل محیطی محافظت می‌کند و امکان کنترل بهینه شرایط داخلی را فراهم می‌سازد. در مناطقی مانند بوکان که تغییرات دمایی فصلی مشهود است، اسکلت فلزی (گالوانیزه) با مقاومت بالا در برابر بار برف و باد توصیه می‌شود.

پوشش گلخانه: نوع پوشش اهمیت بالایی در نفوذ نور، حفظ گرما و صرفه‌جویی در انرژی دارد. فیلم‌های پلی اتیلن چندلایه با افزودنی‌های UV و ضد شبنم (Anti-fog) رایج‌ترین گزینه‌ها هستند. این فیلم‌ها باید بتوانند حداکثر نور قابل جذب (PAR) توسط گیاه را عبور دهند و در عین حال، از خروج گرمای تولید شده توسط سیستم گرمایشی در شب جلوگیری کنند. استفاده از پوشش پلی‌کربنات نیز برای دیواره‌ها یا سقف‌های ثابت، مقاومت و عایق‌بندی بهتری ارائه می‌دهد، هرچند هزینه‌برتر است.

سیستم‌های کنترل محیطی: در یک گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی، کنترل دما، رطوبت و تهویه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. نصب فن‌های گردش هوا (سیرکولاتور)، فن‌های خروج هوا برای تهویه، و پنجره‌های سقفی یا جانبی با مکانیزم اتوماتیک برای تنظیم دما ضروری است. سیستم گرمایشی می‌تواند شامل هیترهای دمنده یا گرمایش از کف باشد که باید توانایی حفظ دمای مطلوب در فصول سرد را داشته باشد. همچنین، نصب سیستم‌های مه پاش (فوگر) برای افزایش رطوبت در فصول گرم و خشک از الزامات حفظ سلامت بوته‌های توت فرنگی است.

زیرساخت‌های کشت: بسته به انتخاب نوع سیستم (مانند NFT یا قطره‌ای)، باید سکوها، کانال‌ها یا لوله‌های کشت نصب شوند. این سازه‌ها باید شیب مناسبی داشته باشند تا محلول غذایی بدون تجمع و با سرعت یکنواخت به تمام گیاهان برسد. این اصول مهندسی، تضمین‌کننده بهره‌وری و پایداری در عملکرد نهایی گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی خواهد بود.

۳. تأمین مواد مغذی و مدیریت محلول غذایی: قلب سیستم هیدروپونیک

دقیق‌ترین جنبه ساخت گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی، تأمین و مدیریت محلول غذایی است. توت فرنگی یک گیاه با نیازهای غذایی خاص است و از آنجا که خاک به عنوان منبع مواد معدنی حذف شده است، تمام عناصر ضروری باید از طریق محلول آب و کودی تأمین شوند. فرمولاسیون این محلول باید شامل هر سه عنصر اصلی (نیتروژن، فسفر، پتاسیم) و عناصر ثانویه (کلسیم، منیزیم، گوگرد) و همچنین ریزمغذی‌ها (آهن، روی، منگنز، بور، مس، مولیبدن) باشد.

اهمیت pH و EC: دو شاخص حیاتی در مدیریت محلول، سطح pH (اسیدیته) و EC (هدایت الکتریکی یا غلظت نمک) هستند.

pH: توت فرنگی به pH کمی اسیدی (معمولاً بین ۵.۸ تا ۶.۲) نیاز دارد تا بتواند عناصر غذایی، به‌ویژه آهن را جذب کند. انحراف از این محدوده می‌تواند منجر به قفل شدن عناصر و بروز علائم کمبود شود. برای تنظیم pH از اسیدها (مانند اسید نیتریک یا فسفریک) و بازها (مانند پتاسیم هیدروکسید) استفاده می‌شود.

EC: این شاخص میزان کل نمک‌های محلول و غلظت مواد مغذی را نشان می‌دهد. نیاز EC توت فرنگی در مراحل مختلف رشد متفاوت است؛ در مرحله رویشی پایین‌تر و در مراحل گلدهی و میوه‌دهی (تولید میوه) بالاتر است. کنترل دقیق EC برای جلوگیری از سوختگی ریشه یا کمبود مواد غذایی ضروری است.

سیستم تزریق و پمپاژ: یک سیستم حرفه‌ای باید شامل مخزن‌های مجزای کود مادر، پمپ‌های تزریق با دقت بالا (دوزینگ پمپ) و یک سیستم گردش و پمپاژ مرکزی باشد. تجهیزات سنجش pH و EC باید به طور مداوم محلول را پایش کنند. تانک محلول باید در برابر نور خورشید محافظت شود تا از رشد جلبک‌ها و تغییر دمای ناخواسته جلوگیری شود. اجرای دقیق این سیستم مدیریت محلول، تضمین‌کننده تغذیه بهینه و عملکرد بالا در گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی است.

۴. انتخاب و کشت ارقام توت فرنگی مناسب برای شرایط محیطی بوکان

انتخاب رقم مناسب توت فرنگی برای ساخت گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی و شرایط اقلیمی محل کشت، عاملی تعیین‌کننده در میزان موفقیت پروژه است. توت فرنگی‌ها بر اساس الگوی گلدهی و تولید میوه به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند: روزکوتاه، روزبلند و خنثی نسبت به طول روز (Ever-bearing). برای کشت گلخانه‌ای در تمام طول سال، ارقام خنثی نسبت به طول روز که توانایی تولید گل و میوه به صورت مداوم دارند، بهترین انتخاب هستند.

ویژگی‌های ارقام مناسب برای هیدروپونیک: ارقامی که برای کشت هیدروپونیک انتخاب می‌شوند، باید دارای ویژگی‌های زیر باشند:

قابلیت عملکرد بالا: در شرایط کنترل شده گلخانه، باید پتانسیل تولید میوه زیادی داشته باشند.

مقاومت در برابر بیماری‌های ریشه‌ای: اگرچه خطر بیماری‌های خاک‌زاد کم است، اما مقاومت در برابر بیماری‌های قارچی مانند فیتوفتورا که در محیط‌های مرطوب هیدروپونیک شیوع پیدا می‌کنند، اهمیت دارد.

کیفیت بالای میوه: محصول باید از نظر طعم، رنگ، بافت و ماندگاری پس از برداشت، مورد پسند بازار باشد.

تراکم بوته: باید برای کشت در سیستم‌های متراکم عمودی یا کانالی مناسب باشند.

رقم‌های مناسب و سازگاری: بسته به اهداف تولید و بازار مصرف، باید ارقامی را انتخاب کرد که به نور و دمای گلخانه پاسخ خوبی دهند. در محیط بسته گلخانه، تنظیمات نوردهی مصنوعی نیز می‌تواند بر عملکرد ارقام مختلف تأثیرگذار باشد. با وجود اینکه ارقام خنثی نسبت به طول روز مانند ‘آلبیون’ یا ‘سان‌اَندریاس’ برای تولید مداوم محبوب هستند، اما مشورت با کارشناسان بومی برای انتخاب ارقامی که به طور ویژه با نوسانات حرارتی منطقه سازگارترند، توصیه می‌شود. نحوه کاشت از طریق نشاءهای گلدانی یا “فرایگو” (Frigo plants) که در دمای پایین نگهداری شده‌اند، نیز بر زمان شروع باردهی در گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی تأثیر مستقیم دارد.

۵. مدیریت آفات، بیماری‌ها و کنترل زیستی در محیط گلخانه

یکی از مزایای کلیدی ساخت گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی، کاهش قابل توجه شیوع آفات و بیماری‌های خاک‌زاد است. با این حال، محیط گلخانه به دلیل رطوبت نسبتاً بالا و دمای ثابت، می‌تواند محل مناسبی برای رشد برخی آفات و عوامل بیماری‌زای دیگر باشد. بنابراین، اجرای یک استراتژی مدیریت آفات یکپارچه (IPM) که بر پیشگیری و کنترل زیستی تمرکز دارد، بسیار ضروری است.

اصول پیشگیری:

بهداشت سخت‌گیرانه (Sanitation): ضدعفونی کردن مستمر تجهیزات، کانال‌ها، و بستر کشت قبل از هر دوره کاشت، استفاده از حصار یا توری در ورودی‌ها برای جلوگیری از ورود حشرات بزرگ، و استفاده از لباس کار اختصاصی در گلخانه.

قرنطینه نشاءها: اطمینان از سلامت کامل نشاءها و ضدعفونی آن‌ها قبل از ورود به سیستم کشت.

آفات رایج و کنترل زیستی: آفات اصلی توت فرنگی در گلخانه شامل کنه‌های تار عنکبوتی (Spider Mites)، شته‌ها (Aphids) و مگس سفید (Whiteflies) هستند. بهترین روش برای کنترل این آفات، استفاده از عوامل کنترل زیستی (Biological Control) یا حشرات شکارگر است. به عنوان مثال، کنه‌های شکارگر برای کنترل کنه‌های مضر و زنبورهای پارازیتوئید برای کنترل شته‌ها و مگس سفید استفاده می‌شوند. این روش به حفظ محیط زیست و تولید محصول سالم کمک شایانی می‌کند.

بیماری‌های رایج: بیماری‌های قارچی مانند سفیدک پودری و بوتریتیس (پوسیدگی خاکستری میوه) در شرایط رطوبت بالا شایع هستند. تهویه مناسب، کنترل رطوبت داخلی، و حذف به موقع برگ‌های آلوده، خط دفاعی اول را تشکیل می‌دهند. در صورت لزوم، استفاده از قارچ‌کش‌های زیستی یا شیمیایی با حداقل دوره کارنس، پس از تأیید متخصص، باید با دقت صورت گیرد. هدف نهایی در مدیریت محیطی ساخت گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی، حفظ تعادل اکوسیستم گلخانه برای تولید محصولی عاری از سموم است.

برای دسترسی به خدمات تخصصی و مشاهده نمونه‌های بیشتر، پروفایل ما را دنبال کنید.

۶. برداشت، بازاریابی و پایداری اقتصادی پروژه توت فرنگی هیدروپونیک

موفقیت نهایی در ساخت گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی نه تنها به تولید محصول با کیفیت، بلکه به مدیریت صحیح برداشت و استراتژی‌های بازاریابی مؤثر بستگی دارد. توت فرنگی یک میوه ظریف است که پس از رسیدن به سرعت خراب می‌شود، بنابراین برداشت باید در زمان مناسب و با دقت بالا انجام گیرد.

زمان و روش برداشت: در کشت هیدروپونیک، توت فرنگی‌ها معمولاً به صورت متوالی و در تمام طول سال برداشت می‌شوند. زمان برداشت باید بر اساس میزان رنگ‌گیری (حداقل ۷۵٪ رنگ) و سفتی میوه تعیین شود. برای افزایش ماندگاری، برداشت باید در ساعات خنک روز و با استفاده از دستکش و ابزارهای تمیز انجام شود تا از آسیب دیدن میوه جلوگیری شود. بلافاصله پس از برداشت، میوه‌ها باید خنک شوند تا فرآیند رسیدگی کند شود و ماندگاری افزایش یابد.

بسته‌بندی و زنجیره سرد: توت فرنگی‌ها باید در بسته‌بندی‌های مناسب و قابل تهویه قرار گیرند و بلافاصله وارد زنجیره سرد شوند. حفظ دمای پایین (حدود 1 درجه سانتی گراد تا 4 درجه سانتی گراد) در طول انتقال به بازار، کلید حفظ کیفیت و تازگی محصول هیدروپونیک است.

بازاریابی و پایداری اقتصادی: مزیت اصلی توت فرنگی هیدروپونیک، تولید خارج از فصل و کیفیت بالاتر آن است که می‌تواند قیمت فروش بالاتری را در بازار توجیه کند. برای پایداری اقتصادی، باید به بازارهای هدف مانند فروشگاه‌های زنجیره‌ای، رستوران‌های لوکس و مصرف‌کنندگان مستقیم توجه کرد. علاوه بر فروش میوه تازه، بررسی امکان تولید محصولات جانبی مانند مربا یا فراورده‌های خشک شده نیز می‌تواند جریان درآمدی را تقویت کند. با مدیریت بهینه منابع، به‌ویژه مصرف آب و کود، و استفاده از فناوری‌های انرژی‌بر کارآمد، ساخت گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی یک سرمایه‌گذاری با بازدهی اقتصادی بالا خواهد بود.

🍓 جدول مقایسه روش‌های کشت توت فرنگی

ویژگی	کشت سنتی (خاکی)	کشت هیدروپونیک
مصرف آب	بسیار بالا و ناکارآمد	ساخت گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی تا ۹۰٪ صرفه‌جویی دارد
بازدهی (عملکرد)	وابسته به فصل و کیفیت خاک، بازدهی کمتر در واحد سطح	تولید بالا، پیوسته و قابل پیش‌بینی در تمام طول سال
کنترل محیط	کنترل ضعیف، وابستگی شدید به شرایط جوی	کنترل کامل دما، نور، رطوبت و مواد مغذی
آفات و بیماری‌ها	ریسک بالای بیماری‌های خاک‌زاد و علف‌های هرز	ریسک کمتر بیماری‌های خاک‌زاد، مدیریت کنترل‌شده آفات
کیفیت میوه	متغیر، وابسته به شرایط خاک و آب و هوا	کیفیت یکنواخت‌تر، طعم و بافت استانداردتر
نیاز به فضا	نیاز به زمین‌های زراعی وسیع	امکان کشت عمودی و متراکم در فضای محدود

جمع‌بندی: آینده روشن کشت توت فرنگی هیدروپونیک

ساخت گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی بیش از یک روش کشاورزی نوین است؛ یک رویکرد جامع به تولید پایدار و هوشمند است که محدودیت‌های کشاورزی سنتی را از میان برمی‌دارد. از طراحی سازه و انتخاب سیستم کشت گرفته تا مدیریت دقیق محلول غذایی و کنترل عوامل محیطی، هر مرحله‌ای نیازمند تخصص و دقت بالایی است. مزایایی چون صرفه‌جویی فوق‌العاده در مصرف آب، افزایش چشمگیر عملکرد در هر متر مربع، و امکان تولید محصول با کیفیت در تمام فصول سال، این روش را به انتخابی عالی برای مناطقی با چالش‌های اقلیمی یا کمبود منابع تبدیل می‌کند. اجرای موفقیت‌آمیز یک پروژه ساخت گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی نه تنها به سودآوری می‌انجامد، بلکه نقشی مؤثر در تضمین امنیت غذایی و حرکت به سوی کشاورزی سبز و کارآمد ایفا می‌کند. این فرصتی است تا با به‌کارگیری تکنولوژی، آینده کشاورزی توت فرنگی را متحول سازیم.

پرسش‌های متداول (FAQ)

۱. هزینه اولیه ساخت گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی چقدر است؟

هزینه اولیه برای ساخت گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی به عوامل متعددی مانند ابعاد گلخانه، نوع سازه (پوشش پلی اتیلن یا شیشه)، سیستم هیدروپونیک انتخابی (NFT، قطره‌ای و غیره) و سطح اتوماسیون (کنترل خودکار دما، رطوبت و pH) بستگی دارد. با وجود اینکه سرمایه‌گذاری اولیه نسبت به کشت خاکی بیشتر است، اما بازدهی بالاتر و صرفه‌جویی در مصرف آب و کود، آن را به یک سرمایه‌گذاری توجیه‌پذیر تبدیل می‌کند.

۲. آیا کشت توت فرنگی هیدروپونیک در مناطق سردسیر مانند بوکان امکان‌پذیر است؟

بله، کشت توت فرنگی به روش هیدروپونیک در مناطق سردسیر مانند بوکان نه تنها امکان‌پذیر است، بلکه یک مزیت بزرگ محسوب می‌شود. در این مناطق، ساخت گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی با سازه مستحکم و سیستم گرمایشی کارآمد امکان کنترل کامل شرایط محیطی را فراهم می‌آورد. این امر باعث می‌شود تولید در فصول سرد و خارج از فصل اصلی نیز ادامه داشته باشد.

۳. بهترین نوع سیستم هیدروپونیک برای توت فرنگی کدام است؟

سیستم‌های NFT (تکنیک لایه نازک غذایی) و سیستم کشت در بستر (استفاده از کوکوپیت یا پرلیت در گلدان) به طور گسترده برای ساخت گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی استفاده می‌شوند. سیستم NFT کارایی بالایی در مصرف محلول غذایی دارد، در حالی که سیستم‌های بستر کشت، مدیریت بیماری‌های ریشه‌ای و تأمین اکسیژن بهتری برای ریشه توت فرنگی فراهم می‌کنند.

۴. چقدر آب در کشت هیدروپونیک توت فرنگی صرفه‌جویی می‌شود؟

کشت هیدروپونیک به طور قابل توجهی مصرف آب را کاهش می‌دهد. در مقایسه با روش‌های سنتی که در آن بخش زیادی از آب به دلیل تبخیر یا نفوذ به خاک از دسترس گیاه خارج می‌شود، سیستم‌های هیدروپونیک آب را به صورت چرخشی استفاده می‌کنند. این سیستم‌ها به دلیل گردش محلول و کاهش تبخیر، می‌توانند تا ۹۰٪ در مصرف آب مورد نیاز برای تولید توت فرنگی صرفه‌جویی کنند.

۵. مشکلات رایج در راه‌اندازی و نگهداری یک گلخانه هیدروپونیک چیست؟

یکی از چالش‌های اصلی در ساخت گلخانه هیدروپونیک توت فرنگی، مدیریت دقیق و مستمر محلول غذایی شامل تنظیم pH و EC است. همچنین، نیاز به تخصص فنی بالا برای نگهداری از تجهیزات الکترومکانیکی مانند پمپ‌ها و سنسورها وجود دارد. مشکلات مربوط به آفات نیز باید با یک برنامه کنترل زیستی و بهداشت سخت‌گیرانه مدیریت شوند تا از تولید باکیفیت اطمینان حاصل شود.

تماس با ما: 02122579049